Tytuł: Outdoor pasja i przygoda
Autor: Bear Grylls
Ilość stron: 253
Wydawnictwo: Pascal
Jestem sarkastycznym typem o coraz bardziej zasadniczym spojrzeniu na rzeczywistość... i uważam, że nie wystarczy być w mediach, żeby być kimś... jak również mam świadomość, że sława szybko mija. Stąd mam zwyczaj stawiania niewygodnych pytań w rodzaju: co ty, człowieku, robisz w telewizorze? Po jakiego grzyba napisałeś tę książkę? Z czego właściwie jesteś znany?
Zazwyczaj też nie oczekuję wiele po książkach pisanych przez celebrytów, osobowości telewizyjne i różnych takich ludzi, którzy piszą, żeby do sławy z pierwszej strony gazetki czy pudelka dodać sobie dumnie brzmiące: Pisarz.
Nie oczekuję też, że każdy, kto coś przeżył - będzie umiał o tym atrakcyjnie opowiadać, bo as myśliwski z II wojny światowej uczył się przede wszystkim strącania samolotów a mistrz survivalu - przeżycia w trudnych warunkach. Snucie historii to sztuka całkiem odrębna.
Z tego powodu do książki Gryllsa podchodziłem dość sceptycznie, zwłaszcza, gdy dowiedziałem się, że autor sam zmienił swojskie imię Edward na groźne, trącące puszczą: Bear.
A mimo tych wszystkich uprzedzeń Grylls mnie podbił. Nie jako pisarz. Powiedzmy sobie szczerze -
Outdoor - Pasja i Przygoda to nie jest literatura piękna, prędzej katalog fajnych zajęć. Grylls ma talent do zarażania swoją pasją, ale nie udaje gawędziarza. Gdybym miał zgadnąć, dlaczego pisze książki, powiedziałbym, że lubi się dobrze bawić i wciągać w to innych, nie pozuje na Wielkiego Literata. Te ćwierć tysiąca stron wypełnił przeglądem swoich przyjemności... i wyszło mu średnio po cztery strony na każdą, bo on lubi wszystko, co robi się poza domem, w ruchu i z dawką adrenaliny.
Outdoor: pasja i przygoda nie jest podręcznikiem survivalu, chociaż bywa tak reklamowana. To raczej wstęp do wszelkich takich podręczników: przypomnienie, ile radości możemy wyciągnąć z wędrówki na przełaj, z puszczania latawców (z przeglądem całego bogactwa form i tradycji uwzględniającym np. kitesurfing), z rzeki, gór, śniegu - czyli wszystkiego tego, na co zazwyczaj w dorosłym życiu brakuje nam czasu. Grylls przedstawia każdą dziedzinę, jakiej spróbował, podaje garść niezbędnych informacji o tym, jak zacząć i na co uważać... i trzeba przyznać, że próbował wielu rzeczy a niektóre z nich mają specyficzny smak, jak na przykład zrobienie sanek z żeber jaka, który padł podczas ciężkiej syberyjskiej wyprawy. Pisze lekko i z entuzjazmem - tytuł tej książki właściwie mówi wszystko: opowiada ona o pasji do przygód, która czasem popycha na Mt. Everest a czasem do wyprawy po najbliższej okolicy, ale w sposób do tej pory jeszcze nie wypróbowany .
To pozycja dla tych, którzy w dzieciństwie wskakiwali w każdą kałużę, zamiast ją omijać tak, jak mama kazała... dla tych, którzy włazili boso na drzewa, wsadzali nos w każdą interesującą dziurę (jesli jakaś dziura nie jest interesująca - to znaczy, że człowiek zapomniał, co to takiego: zabawa), dla niegdysiejszych miłośników zabawy w Robin Hooda i Indian, inaczej mówiąc dla ludzi ciekawskich i entuzjastycznie podchodzących do życia. Albo zamierzających nabrać takiego podejścia i szczerze zastanawiających się, od czego zacząć. Autor nie udaje bynajmniej wiecznego chłopca, który nigdy nie wyrósł z piaskownicy - podkreśla, że wielką zaletą tych wszystkich zajęć jest możliwość robienia ich z własnymi dziećmi, odpowiedzialność za nie i dzielenie się dobrymi przeżyciami. Nie przypadkiem Grylls jest naczelnikiem brytyjskiej organizacji skautowej.
Jak mówią: dzieci dzielą się na czyste i szczęśliwe. Edward Bear Grylls napisał książkę o tym, jak jako ojciec być szczęśliwym dzieckiem do późnej starości.
Zabawa jest sprawą zbyt ważną, żeby rezygnować z niej, kiedy wreszcie stać nas na duże zabawki.
A książkę otrzymałem od wydawnictwa Pascal... i szczerze za nią dziękuję. To nie tyle pozycja do przeczytania, co do wykonania w praktyce. Właśnie w oparciu o nią układam plany na wakacje. Twarda okładka, zdjęcia i rysunki są w takich publikacjach standardem... ale coś mi mówi, że solidność tej książki będzie atutem w podróży...
