Pojechałem na spotkanie z dziećmi do szkoły w Annopolu i po drodze, tuż pod Łagowem, znalazłem ostatni fragment Zimy. Zajmował pejzaż ciągnący się jakieś trzy kilometry wzdłuż drogi a kiedy po południu wracałem - już go nie było.
Miałem te zdjęcia wstawić wcześniej ale cóż, wiek upoważnia do sklerozy... W każdym razie podczas robienia tych fotek przyszła mi do głowy taka myśl: jako dzieciak za każdym razem strasznie chciałem zatrzymać się w tym miejscu i robić zdjęcia. Cóż, wtedy nie miałem aparatu. Dzisiaj mam aparat, własny samochód, sam układam sobie trasy... a mimo to dopiero teraz przypomniałem sobie o takim małym dziecięcym marzeniu.
Dorosłość polega między innymi na tym, że nie wiemy, po co nam były potrzebne te wszystkie wymarzone zabawki...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz